W ostatnim czasie w Polsce w związku ze stale rosnącymi kosztami pracy a także realnym brakiem chętnych do pracy na niższych stanowiskach osób, pracodawcy coraz częściej zainteresowani są zatrudnieniem cudzoziemców. W przypadku stanowisk obejmujących prace fizyczne pracodawcy coraz częściej zatrudniają pracowników z zagranicy, przykładowo z Ukrainy.
Pamiętać należy, że w takim wypadku pracowników pochodzących z Ukrainy i zatrudniających ich pracodawców będą obowiązywały ogólne przepisy prawa pracy. W tym w szczególności dotyczące zasad dopuszczenia do pracy. Zgodnie z art. 2373 §2 k.p. „Pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz prowadzenie okresowych szkoleń w tym zakresie. Szkolenie pracownika przed dopuszczeniem do pracy nie jest wymagane w przypadku podjęcia przez niego pracy na tym samym stanowisku pracy, które zajmował u danego pracodawcy bezpośrednio przed nawiązaniem z tym pracodawcą kolejnej umowy o pracę.” ponadto zgodnie z art. 2373 § 1 k.p. „Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.” w przypadku nie posiadania odpowiedniej wiedzy w zakresie BHP przez pracownika nie jest możliwe dopuszczenie go do pracy.
Omawiając natomiast formalne zasady przeprowadzania szkoleń z zakresu BHP zarówno wstępnych, jak i okresowych sprecyzowanych w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 roku w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy jednoznacznie należy wskazać, iż ustawodawca nie wskazał w jakim języku mają być przeprowadzane dane szkolenia. Niniejsze mogło by oznaczać, że formalne spełnienie obowiązku poprzez odbycie szkolenia np. wstępnego po uczestnictwie w takim szkoleniu pracownika z Ukrainy, który nie posługuje się językiem polskim formalnie mogło by zadośćuczynić obowiązkowi z art. 2373 §2 k.p. ponieważ taki pracownik legitymowałby się ukończonym szkoleniem.
Zwrócić w takim wypadku należy jednak uwagę na celowościową wykładnię art. 2373 § 1 k.p. Zgodnie z tym przepisem niedopuszczalne jest dopuszczenie do pracy pracownika nie posiadającego dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad BHP. Oznacza to, że samo odbycie szkolenia nie jest wystarczające. Konieczne jest także aby pracownik zdobył realną wiedzę dotyczącą BHP. Ponadto zgodnie z § 3 rozporządzenia szkolenie powinno zapewniać:
1)zaznajomienie się z czynnikami środowiska pracy mogącymi powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników podczas pracy oraz z odpowiednimi środkami i działaniami zapobiegawczymi;
2)poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy w zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy, a także związanych z pracą obowiązków i odpowiedzialności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;
3)nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych osób, postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz udzielenia pomocy osobie, która uległa wypadkowi.
Nie jest natomiast twierdzeniem prawdziwym, że uczestnik szkolenia nieznający języka, w którym szkolenie jest prowadzone osiągnął podstawowe cele szkolenia.
W związku z powyższym dla właściwego spełnienia obowiązku jaki wynika z art. 2373 § 1 i 2 k.p. pracodawca musi zapewnić pracownikom szkolenie prowadzone w formie pozwalającej im na zdobycie niezbędnej wiedzy. Szkolenia BHP nie mogą być prowadzone jako sztuka dla sztuki. Muszą one skutkować osiągnięciem konkretnych celów, jak realne zwiększenie bezpieczeństwa pracy wykonywanej przez przeszkolonego pracownika.
